Οι στιγμές που βιώνει ο λαός μας είναι πράγματι ιστορικές. Μετά τη συγκρότηση της τρικομματικής κυβέρνησης με επικεφαλής τον κ. Παπαδήμο – μέχρι πρότινος αντιπρόεδρο ενός μέλους της τρόικας, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – μεθοδεύονται η υπογραφή της νέας επονείδιστης δανειακής σύμβασης και η επιβολή νέου Μνημονίου μέχρι το 2050.
Η τρόικα και οι δυνάμεις της νέας εξάρτησης προχωρούν ολοταχώς στην εμπέδωση της ξένης κατοχής, στη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών και στην επιβολή μισθών και συντάξεων πείνας στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Επιβάλλουν αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους με εφαρμοστέο Δίκαιο το αγγλικό Δίκαιο, που διασφαλίζει τους δανειστές και βλάπτει την πατρίδα μας.
Προχωρούν σε αναγκαστικό «κούρεμα» των ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων, με αποτέλεσμα να μειωθούν κι άλλο οι συντάξεις και το εφάπαξ.
Μεθοδεύουν την απόλυση χιλιάδων υπαλλήλων του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με τη σκληρή λιτότητα, επιβάλλουν οικονομική ασφυξία στην αγορά.
Οδηγούν εκατομμύρια συμπολίτες μας στην ανεργία, τους νέους μας στην αναγκαστική μετανάστευση και τους ελεύθερους επαγγελματίες στα «λουκέτα».
Επιβάλλουν δεκάδες φόρους και «χαράτσια». Διαλύουν το κοινωνικό κράτος, το σύστημα υγείας και την εκπαίδευση. Πτωχεύουν καθημερινά τον ίδιο το λαό μας και οδηγούν χιλιάδες συμπολίτες μας στην ανέχεια και στα συσσίτια.
Καθημερινά καταρρακώνουν την περηφάνια και την αξιοπρέπεια όλων μας.
Κι όλ’ αυτά θα συνεχιστούν ακόμη πιο βίαια μετά την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης. Πρόκειται για κατήφορο που δεν έχει τέλος.
Ας το γνωρίζουν όλοι: Η πολιτική αυτή θα συνεχιστεί για πολλές δεκαετίες. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε προτεκτοράτο της τρόικας. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση σε «Ευρώπη των δανειστών». Δεν πάει άλλο! Ήρθε η ώρα ο καθένας από μας να αναλάβει τις ευθύνες του. Ήρθε η στιγμή να εκδηλώσουμε όλοι μαζί μια σαφή πρωτοβουλία, προκειμένου να ξεκινήσει άμεσα – πολιτικά και οργανωτικά – η συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού κοινωνικού μετώπου εξουσίας.
Όπως τονίσαμε την 1η Φεβρουαρίου του 2012 στην ιδρυτική εκδήλωση της Ενιαίας Λαϊκής Δημοκρατικής Αντίστασης (Ε.ΛΑ.Δ.Α.), που δρομολογήθηκε με πρωτοβουλία του Μανώλη Γλέζου, του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιώργου Κασιμάτη, το αντιμνημονιακό μέτωπο θα πρέπει να ξεδιπλώσει τη δράση του σε πολλά επίπεδα. Να οργανώσει δράσεις αλληλεγγύης και αντίστασης και να συμμετάσχει στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές.
Με βάση, δε, τις πρόσφατες μετρήσεις, το αντιμνημονιακό μέτωπο θα μπορούσε να διεκδικήσει με αξιώσεις τη νίκη και την ανάληψη της διακυβέρνησης της πατρίδας μας.
Το μίνιμουμ εκλογικό πρόγραμμα του μετώπου
Οι βασικές πολιτικές θέσεις του αντιμνημονιακού κοινωνικού μετώπου εξουσίας, που έχουμε ήδη προτείνει από τις 14 Ιουλίου του 2011, πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να είναι οι παρακάτω:
1. Ακύρωση της δανειακής σύμβασης Ελλάδας / κρατών Ευρωζώνης / ΔΝΤ, του Μνημονίου και όλων των νόμων και διοικητικών πράξεων που έχουν εκδοθεί σε εφαρμογή του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης.
2. Ακύρωση του επονείδιστου δημόσιου χρέους, που ανέρχεται τουλάχιστον στα 2/3 του συνολικού δημόσιου χρέους, και βαθύ «κούρεμα» του υπόλοιπου δημόσιου χρέους. Εφαρμογή της αρχής της «κοινωνικής προτίμησης» για τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, προκειμένου να μην υποστούν καμία οικονομική ζημία.
3. Άμεση και αποτελεσματική διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου.
4. Δίκαιη ανακατανομή του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, προστασία των δημόσιων αγαθών και του κοινωνικού κράτους, ανάπτυξη της αλληλέγγυας κοινωνικής οικονομίας.
5. Συντακτική Συνέλευση για θέσπιση νέου Συντάγματος, με βάση τις αρχές της άμεσης Δημοκρατίας.
6. Κατοχύρωση της ΑΟΖ και της διεθνούς ουδετερότητας της πατρίδας μας.
7. Παραδειγματική τιμωρία όσων έχουν παραβιάσει το Σύνταγμα και τους νόμους.
Οι θέσεις αυτές θα πρέπει στη συνέχεια να εξειδικευτούν παραπέρα, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, στο πλαίσιο του αντιμνημονιακού μετώπου, και να αποτελέσουν τις βάσεις για το εκλογικό πρόγραμμα που θα τεθεί ενώπιον του ελληνικού λαού.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Επίκαιρα».
